X-Codex is offering a revolutionary treatment protocol for psychological complaints. Buy it now! The 70-page protocol (in A5 format) is now offered at a very attractive price.
Do you want to get notified with every new article? A confirmation will be send to the provided email address!
If you appreciate our work, grant us with your like:
Do you want to get notified with every new article? A confirmation will be send to the provided email address!
If you appreciate our work, grant us with your like:
If you appreciate our work and want to contribute financially in our mission, then it's possible to grant us with a donation!
Atlantis heeft het echt ooit bestaan? Niemand weet dit zeker, maar ik ben er wel al een hele lange tijd in Atlantis geïnteresseerd. Sinds de beginjaren negentig heb ik een holistische epigenetische praktijk. Ik ben zelf een spiritueel mens ben en gebruik dit ook in mijn werk. Vermoedelijk kwamen er daarom destijds bijzonder veel mensen in mijn praktijk met levendige herinneringen aan hun leven op Atlantis. In het begin keek ik daar best vreemd van op. Maar de verhalen van al die verschillende mensen die elkaar niet kenden waren erg identiek. Zels in die mate dat soms mijn nekharen rechtop gingen staan van verbazing.
Daar ik ook aura’s kan zien neem ik snel waar of mensen fantaseren. Daar ik dit vrijwel nooit zag, wekte deze verhalen mijn grote aandacht. Is dit collectief bewustzijn niet alleen al een bewijs dat Atlantis ooit bestaan heeft?
De vele mensen die ik sprak hadden allemaal een grote overeenkomst. Ze waren uiterst sensitief, zelfs erg intuïtief, ook straalden ze een bepaalde zelfde rust uit en wijsheid. Het waren echt oude zielen dat zag ik ook wel. Ze vertelden allemaal stuk voor stuk dat ze hun hele leven al gebukt gingen onder levensangsten. De mensen die herinneringen hadden over de verzinking van de stad hadden angsten voor water en natuurrampen. Niet zo zeer hadden zij de levensangsten en dat vond ik ook zeer interessant.
Deze latere groep hadden veel herinneringen over het moment van verdrinking in een stad, terwijl deze naar de zeebodem zonk. Door de massaverplaatsing van het water en de kracht daarvan hadden ze geen enkele kans om te overleven. Talloze mensen werden naar beneden gezogen.
Ze lieten mij tekeningen zien die ze hadden gemaakt over die leefwereld. Hoe de huizen in elkaar zaten, hoe de mensen eruit zagen, hoe oud ze werden, plattegronden waren er getekend. Het is zo zonde dat ik dit materiaal nooit verzameld heb, maar het allemaal bij de eigenaar liet. Uit de verhalen van mijn cliënten blijkt dat de superieure mens rond de 800 jaar kon worden (dit waarschijnlijk door de vermenging van bloed met Goden of Extra terrestrials). Dit kan betekenen dat de stad langer heeft bestaan dan deze 800 jaar. Dit omdat er ook vele van hun alleen levensangsten hadden en geen water- en verdrinkingsangsten.
Ze spraken allemaal over de verschillende klassen waar ze in leefden. Over hoe de stad zichzelf totaal voorzag van alles wat ze nodig hadden. Ook was alles wat de stad voort bracht van de gemeenschap en eenieder leefde dus in overvloed. De ene keer zat er een vroegere hogepriester bij mij aan tafel. De andere keer was het een persoon vanuit een lagere klasse. Maar ze vertelden (vanuit de vroegere generatie) allemaal dat het leven voor iedereen goed was, dat alles in overvloed aanwezig was. Ze spraken over hoge technologieën die door de Goden waren aangereikt en waarmee ze prachtige gebouwen konden bouwen. Maar ook had dit zijn voordeel in de landbouw en de voorziening van voeding.
De verschillende bevolkingsklassen ontstonden door de verdunning van het goddelijke bloed. Hoe minder ‘verdunt’ dit was hoe hoger je klasse was. Men sprak over dat de Goden hun bloed vermengden met de eerdere bevolking en zo het meer superieure ras ontstond. Ik begreep uit hun verhalen dat zij al voor deze vermenging een ander soort mens waren. Deze veel verder waren geëvolueerd dan de mens die in die tijd op aarde leefde.
Ook was het volgens hun verhalen normaal dat zij met energie werkten, met edelstenen en kristallen. Maar dat zij ook kosmische energie doorgaven en mensen daarmee heelden. De Atlanteanen die nog weinig vermengd bloed hadden meer bijzondere krachten. Eenieder was zich zeer bewust dat zij een kosmische connectie hadden. Deel uitmaakten van een immens groot energetisch geheel en zo capabel waren om met die energie te werken.
Anderen spraken over een andere tijd. Materie, geld en bezit speelde daar wel een grote rol voor de mensen die leefden op Atlantis. Alle rijkdom was eerder een gemeenschapsbezit, het was tenslotte in beginsel gegeven door de Goden. Geen mens kon de rijkdom daarom toe-eigenen, maar dit veranderde met de tijd in een hoge mate van bezitterigheid. Toen dit gebeurde besmette de mens op Atlantis zich met veranderde negatieve normen en waarden. Er ontstond onder de bevolking, jaloezie, haat en nijd, wat daarvoor de Atlanteanen nog nooit hadden gekend. Hoe meer dit ontstond, hoe meer “zonden” er werden begaan. Men verloor hun eigen waarde, maar zag ook de waarde niet meer van hun naasten.
Ook verloren ze steeds meer de connectie met het groter geheel en de capaciteiten om met energie te werken. Er zou veelvuldig zijn gestolen, gemoord en seksualiteit veranderde in iets zonder liefde. Het zou zijn gaan lijken op Sodom en Gomorra-achtige taferelen. Hierom zouden de Goden (Poseidon) uiteindelijk hebben ingegrepen en de stad met al hun inwoners hebben laten verzinken.
Mijn taak was vooral om deze mensen van hun levensangsten af te helpen. Maar ook moest ik bij velen hun gronding herstellen. Ze hadden allerlei levensangsten omdat de maatschappij en energie hier zo anders was, ze daarom een groot gevoel van onveiligheid ervoeren. Mensen waren hier hard en zo anders, zo los van hun eigen bewustzijn en hun kosmische eenheid. De geïncarneerde Atlantis bewoner vanuit een later tijdstip die ik sprak, hadden deze levensangsten dus niet. Maar hadden wel een angst voor een plotselinge dood en een enorme angst voor natuurrampen, water en verdrinking.
Atlantis is in mijn opinie het grootste onopgeloste mysterie wat onze leefwereld heeft. Ondanks de enorme kennis en wetenschap en met net zo grote technische capaciteit om mysteries te ontrafelen, is het nog steeds niet gelukt om het mysterie van Atlantis op te lossen.
Sowieso is de oceaan voor een zeer groot percentage onontgonnen gebied en herbergt de oceaan veel geheimen. Het is de oorsprong van vele mythen, legendes en mysteries. Verloren steden, mystieke schepen, verborgen schatten. Maar ook vele levensvormen en oorsprongen die nog verborgen zijn in de vaak onmetelijke diepten van de oceanen. Het maakt allemaal deel van de immens grote onderwaterwereld. Maar het ontdekken van Atlantis en daardoor het ontrafelen van de mythe staat bij velen nr. 1 op het verlanglijstje. Laten we het verhaal eens terug halen!
Ongeveer 2300 jaar geleden beschreef Plato de verloren Stad Atlantis voor het eerst. Volgens hem verdwijnt Atlantis binnen één dag en nacht. https://nl.wikipedia.org/wiki/Atlantis_(eiland)
De grootste vraag die alle wetenschappers bezighoudt, is waar Atlantis ligt. Volgens de verhalen zou de stad in de zee zijn gezonken na natuurrampen zoals een aardbeving of tsunami. Plato beschreef de plek waar Atlantis zou hebben gelegen als het volgt;
“De kracht kwam voort uit de Atlantische Oceaan, de Atlantische Oceaan was bevaarbaar; en er was een eiland gelegen voor de zeestraten die door u de Zuilen van Hercules worden genoemd; het eiland was groter dan Libië en Azië, en was de weg naar de andere eilanden, en van deze kon je naar het geheel van het tegenoverliggende continent dat door de ware oceaan werd omgeven; want deze zee die binnen de Straat van Hercules ligt, is slechts een haven, met een smalle ingang, maar de andere is een echte zee, en het omringende land kan het meest waarachtig een grenzeloos continent worden genoemd.”
Dit zijn citaten uit Timaeus en Critias geschreven door Plato. De enige twee werken van de oude filosoof waarin hij Atlantis omschrijft. In Timaeus wordt Atlantis slechts als het ware geïntroduceerd, maar in Critias zijn er grondige omschrijvingen van Atlantis. Ook is er door Plato informatie gegeven over de stad en de inwoners van Atlantis.
Daar Plato bekend staat als een zeer waarheidsgetrouwe schrijver, mogen we zijn beweringen best serieus nemen. In een van zijn dialogen komt het personage Critias voor. Hij beweert dat zijn opa het verhaal over Atlantis aan hem heeft overgedragen. Zijn opa had de kennis verkregen via zijn vader Dropides, en die heeft het rechtstreeks van de grote Solon, één van de zeven wijzen. Deze zou het verhaal op de muren van een tempel in Egypte opgetekend hebben zien staan. Doordat het verhaal generaties is doorgegeven moeten we misschien rekening houden met een in de tijd versterkt verhaal.
“Op dit eiland Atlantis bestond een groot en wonderbaarlijk rijk dat heerste over het hele eiland en over verscheidene andere delen van het continent. Bovendien hadden de mannen van Atlantis de delen van Libië binnen de zuilen van Herakles onderworpen tot aan Egypte, en van Europa tot aan Tyrreenië. Deze grote macht, verenigd in één macht, probeerde in één klap ons land en het uwe en het gehele gebied binnen de zeestraat te onderwerpen; en toen, Solon, schitterde uw land, in de voortreffelijkheid van haar deugd en kracht, onder de gehele mensheid.”
Hieruit blijkt dat de inwoners van Atlantis machtig waren en omringende landen onderwierpen aan hun macht. Of dit met oorlogen is gebeurd is niet echt bekend. Waar de behoefte van onderwerping van omringende landen door een superieur anders denkend volk vandaan komt, weten we ook niet precies. De andere optie is dat er zoveel rijkdom, pracht en kennis was, dat andere omringende landen zich vrijwillig aansloten bij deze grootmacht.
Plato wijdt verder uit over hoe het eiland verdween. Hij omschrijft dat in één dag en nacht hevige aardbevingen en overstromingen een groot onheil op het eiland veroorzaakten. Hierdoor zou het eiland in zee zijn gezonken waarover Plato zei;
“Om welke reden de zee in die delen onbegaanbaar en ondoordringbaar is, omdat er een modderstroom in de weg ligt; en dit werd veroorzaakt door de verzakking van het eiland.”
Plato beschreef dat de Atlantis steeds verder veranderde in een corrupte samenleving en daardoor de welvaart verdween. Vele Atlanteanen begonnen zich groots te gedragen en leefden vanuit hun ego, zo zou Atlantis in verval geraakt zijn. Volgens de mythe zou Poseidon hierover zo verbolgen zijn dat hij de stad heeft laten verzinken. Er zijn bewijzen te vinden dat zo’n 11000 jaar geleden de zeespiegel enorm steeg. Zo de natuur een rol speelde in de vernietiging van het rijk. En het eiland in een mondiale overstroming liet verzinken.
Deze overstroming staat in de geschiedenisboeken als de Grote Natuurramp genoemd of de Jonge Dryas gebeurtenis. Het klimaat veranderde in één klap in een stuk kouder klimaat. De academici wijzen het bestaan van Atlantis af, maar telkens is er nieuw bewijs, dat niet in het plaatje van deze afwijzing past. Daarom blijven wetenschappers toch zoeken naar Atlantis.
Plato vertelt dat Atlantis op een groot eiland in de buurt van de Rots van Gibraltar in de Atlantische oceaan moet hebben gelegen. Atlantis bestond het uit een tempel gebouwd voor de stichter Poseidon en concentrische stukken land die door grachten van elkaar gescheiden zijn. Deze waren verbonden door een kanaal die helemaal tot aan het midden van de stad liep. Zoals gezegd is het eiland waarop Atlantis lag volgens Plato groter dan Noord-Afrika en Klein-Azië bij elkaar. Het probleem is echter dat wanneer Atlantis in de Middellandse Zee gelegen zou zijn dat dit echt onmogelijke afmetingen zijn. Dan zouden de afmetingen meer moeten lijken als op een eiland als Kreta.
De afmetingen van de stad zijn echter door Plato veel nauwkeuriger omschreven. De stad zou een stadskern hebben met een diameter van 1,7 kilometer. Om de stad heen lagen stukken landbouwgebied van 530 kilometer lang en 190 kilometer breed. Wat natuurlijk enorme afmetingen zijn.
Plato noemt zelfs een datum voor het ontstaan van Atlantis. Het was zo’n 9000 jaar voordat Solon rond 600 BC naar Egypte ging. Waar hij zoals al gezegd op de muren van deze tempel het verhaal van Atlantis opgetekend zag staan. Omgerekend naar het hier-en-nu, zou Atlantis dus zo’n 11600 jaar geleden hebben bestaan.
In 1882 na Christus schreef Ignatius Donnelly een boek genaamd Atlantis: The Antediluvian World. Hij benoemt hierin de mogelijkheid dat alle oeroude én nieuwe volken uiteindelijk van één oorspronkelijk volk zouden afstammen. Het volk dat leefde in het tijdperk van Atlantis.
Vele bewaarde verhalen en mythen spreken over een hoog ontwikkelde bevolking. Die overigens veel langer en blanker waren dan de gemiddelde mens en zoals mij ook was verteld een leeftijd van 800 jaar konden bereiken. De stad voorzag volledig in haar eigen behoeften. Zo kweekte men groenten omdat een zeer innovatief irrigatiesysteem voor een vruchtbare landbouwgrond zorgde. Ook fokten ze dieren en hadden zo voedsel in overvloed. Volgens overlevering waren in de gebouwen op Atlantis prachtige edelmetalen verwerkt. Ook was er kennis om metaalertsen om te vormen tot hoogwaardig metaal. Overal in de stad was rijkdom zowel in voeding als materie. De stad schitterde door al deze prachtige gebouwen en kostbaarheden.
Net zoals mij was verteld leefden de mensen volgens Plato in vreedzaamheid en rijkdom naast elkaar en was alles van de gemeenschap. Er bestond geen slavernij hoewel er verschillende klassen waren. Maar ook de mensen uit de lagere klassen hadden een goed leven. Zij bouwden ook prachtige gebouwen met hoog geavanceerde technologieën en andere architecturen van materialen zoals zwarte en rode steen. Ze hadden ook toegang tot zeldzame metalen en zelfs legeringen zoals messing. Ze gebruikten kristallen op grote schaal voor ontspanning en experimentele doeleinden. De gebruikte technologie geeft ook voeding aan de mening dat er een buitenaardse verbinding moet zijn geweest. Dit omdat het in die tijd onmogelijk was met de materialen en technologie om dergelijke hoogstandjes te bouwen.
De mythe vertelt dat Poseidon door de wereld trok in een poging het grootste eiland te vinden. Totdat hij het grootste van alle eilanden bereikte. Hij ontdekte dat de bewoners mooier, langer en intelligenter waren dan ergens anders op de wereld. Op dat eiland woonde Cleito en de Griekse zeegod Poseidon krijgt intense gevoelens van liefde voor haar. In die mate dat hij op dit eiland een stad schiep als cadeau voor zijn geliefde, dit was Atlantis.
Alle kinderen van het stel kregen een deel van het gebied. Volgens de verhalen kregen ze vijf tweelingen, dus tien kinderen (allemaal jongens) in totaal. Deze kinderen waren half mens/half God. Iedere zoon heerste over een tiende van deel van het eiland. Zo ging dat generaties door. De eerste zoon van het stel heette Atlantis en hij zou de eerste koning van de stad Atlantis zijn geweest.
De tempel gebouwd door zijn kinderen in het midden van de stad was een eerbetoon aan Poseidon. Volgens Plato was deze 200 meter lang en 90 meter breed. Er stond in het midden van de tempel een enorm gouden standbeeld van Poseidon in een strijdwagen, getrokken door zes gevleugelde paarden. Het beeld reikte tot bijna aan de zoldering van de tempel. Rondom het standbeeld zouden er honderd beelden van zeenimfen gezeten op dolfijnen staan die de God Poseidon vergezellen.
De liefde voor Cleito was zo diep en hevig, dat dit ook zorgde voor wantrouwen en jaloezie bij Poseidon. Poseidon had om haar te beschermen een groot paleis gebouwd op de heuvel waarop ook Atlantis was gebouwd. Cleito verbleef daar min of meer in gevangenschap. De bewaking was zo grondig dat niemand naar binnen kon, maar Cleito kon ook niet ongezien naar buiten.
Er is vaak geschreven dat de oorspronkelijke bewoners van de verloren stad Atlantis van buitenaardse oorsprong zouden zijn. Deze zouden daar ongeveer 50.000 jaar geleden vanuit het Lyrische sterrensysteem zijn aangekomen. Dat dit de reden is waarom de bewoners van dit eiland er al anders uitzagen en veel intelligenter waren toen Poseidon dit eiland vond. Ook Cleito had een buitenaardse oorsprong en zo kon het gebeuren dat hun kinderen vermeerderd superieure krachten hadden. Deze eerste bewoners van dit eiland zijn omschreven als een lang, zeer blank, robuust. Een sterk prototype waren van het toen bestaande menselijke ras.
Anderen beweren dat de Verloren Stad Atlantis zich op Mars bevond, of slechts een kolonie was van een buitenaardse beschaving. Door deze stellingen is aangenomen dat de inwoners van de stad Atlantis over uitzonderlijke krachten beschikten. Zoals het vermogen om het weer te beheersen en vulkaanuitbarstingen te veranderen. Sommige verslagen vermelden ook dat zij een soort apparaat bezaten, dat hen in staat stelde energie uit tijd en ruimte te kanaliseren.
Hoewel de mythe zegt dat de inwoners van de stad Atlantis superieure wezens waren, zijn tegenstanders van mening dat het slechts een mythische weergave is van een barbaarse manier van leven.
Bij de kust van Japan, in de Mediterraanse zee, zijn er bijvoorbeeld veel mysterieuze structuren gevonden. Oude bouwconstructies zijn ook gevonden voor de kust van Afrika in de Atlantische Oceaan, dit zou eigenlijk één van de locaties kunnen zijn van Atlantis. Als er onder water meerdere bouwconstructies zijn gevonden waarom staan we dan niet open voor het bestaan van Atlantis.
In Egypte waren de piramiden ooit bedekt met een laag witte kalksteen. Dit zou de invloed zijn vanuit de tijd dat Alanteanen Egypte overheersten. In 1850 ontdekte Auguste Mariette in de ruïnes van de tempel van Isis in Gizeh de Inventory Stela, een oud Egyptisch herdenkingsbord uit de 26e dynastie. Op dit bord staat ingeschreven: “Long live The king of Upper and Lower Egypt, Khufu, given life”
Verder eert het Isis, Meesteres van de piramide, en Osiris, Heer van Rosta.
“He restored the statue, all covered in painting, of the guardian of the atmosphere, who guides the winds with his gaze.”
Er is altijd gedacht dat Farao Khufu, de Sfinx en De Grote Piramide heeft laten bouwen. Maar deze tekst kan erop wijzen dat de farao Khufu, deze eigenlijk ontdekt en gerenoveerd heeft. Hieruit is op te maken dat er oudere civilisaties dan Egypte waren die beschikten over krachten als levitatie. De Atlanteanen waarvan bekend was dat zij Egypte onder controle hadden zouden de oorspronkelijke bouwers van de piramiden kunnen zijn.
Verhalen over Atlantis zijn niet alleen gevonden in Griekse en Egyptische teksten, maar ook in Sanskriet geschriften. Volgens de overlevering in deze teksten zou Atlantis gesneuveld zijn in de oorlog tussen de Goden en de Titanen. Hierin zou duidelijk zijn dat er verschillende stadia zijn in de ondergang van de verzonken stad. Eerst is Atlantis benoemd als ‘Saka-dvipa’, toen ‘Sveta-dvipa’, met andere woorden ‘Wit Eiland’. Nadat het grootste gedeelte van de stad/eiland verzonken zou zijn is het meerdere malen aangeduid als ‘Ruta’ en ‘Daitya’. Dit zou verwijzen naar de twee kleine eilandjes die zouden zijn overbleven na de verzinking van de stad.
Niet alleen in de Indiase geschriften, maar ook in andere over de wereld verspreide culturen, zijn variaties op het woord Atlantis genoemd. Berberstammen uit Noord-Afrika kennen een oeroude stad die Attala heet. De Vikingen kende Atli en de Babyloniërs noemen Arallu in hun geschriften.
In mijn beleving is het een waarheid als in op zoveel verschillende plekken en plaatsen aanduidingen zijn over het bestaan van Atlantis. De Oude ziener Edgar Cayce was overtuigd van het bestaan en hij claimde dat veel van de mensen die gestorven waren op Atlantis in De VS zouden zijn geïncarneerd. Nou vanuit mijn ervaring niet alleen in de VS, daar ik er in mijn praktijk jaren honderden heb gesproken met een ongelooflijk zelfde incarnatie verhaal. Maar ook dit verhaal kan onder sympathisanten worden overgebracht en doorverteld. Iets anders liet mij veel meer overtuigen, de levensangsten, de trauma’s en de oprechtheid van hun verhalen. Als ik met deze mensen in regressie ging naar de tijd van Atlantis, dan kwamen er nog veel meer feiten naar boven die ze net daarvoor nog niet wisten.
In een ander artikel van X-Codex schrijven wij ook over de aanwezigheid van buitenaardsen die zich hebben vermengd met de oermens. https://xcodexfoundation.com/nl/thema/buitenaards/ Ook daar trekken wij de conclusie dat zo de mens van nu is ontstaan. We vertellen ook dat er over de hele wereld bouwwerken aanwezig zijn die nooit met de techniek van toen gebouwd konden worden. Wij zijn er absoluut van overtuigd dat buitenaardsen al duizenden jaren geleden hier op aarde aanwezig waren en dat onze maatschappij daar een uitvloeisel van is. Er is in onze geschiedenis zoveel meer gebeurd dan wij ons beseffen.
Just think
Geef een antwoord